سلام من یکی از هم دوره ای های آقا مصطفی هستم و از بچه های گردان شهید همت . وقتی خبر شهادتش رو شنیدم باورم نمی شد چون فقط 1 سال بود که از هم جدا شده بودیم ، شهادت مبارکش باشه . از همون دوران دانشکده پسر زنده و با انگیزه ای بود . انشاءالله که ما هم بتونیم دل بکنیم از این دنیای فانی و به جمعشون بپیوندیم .

یادم میاد ماههای اول دانشکده بود و آموزشها شروع شده بود . ما رو سخت می دواندن ، جوری که ظهر که میشد کسی حال نداشت حتی برای ناهار بره . همون روزها بچه های ترم بالایی داشتن خودشون رو آماده می کردن برا دو امدادی از اصفهان به تهران . یادمه آقا مصطفی از آموزش که می آمدیم ، تازه می رفت تو صف اونا تا تمرین دو کنه که ما می گفتیم آقا مصطفی چقدر انرژی داره . بله از همون موقع معلوم بود که اون آسمانیه .