عالم کربلاست وعارف بسیجی است.وبسیجی ،عارفیست که به فاصله چهار تکبیر،از خاکریز تن به خدا خیز جان یورش میبرد.خط وخال خوبان را میشکند .می رود وسیم سوختن را بر گرد امیال دنیا میکشد وانبار مهمات آرزو ها را به آتش میکشد.آتش عشق ،آتشی که خونین شهر فراق را به خرمشهر وصل تبدیل می کند.بسیجی رئیس ستاد خونین است .بسیجی کارمند کبریاست .بسیجی اجاره نشین خداست وکرایه عبودیت خود را به صاحب خانه کعبه پرداخت میکند.بسیجی جوانی عرفان است چهارده سالگی عشق است .انتهای دوست داشتن وجوش عشقبازی است.