سفارش تبلیغ
صبا ویژن


ولادت مولای متقیان امام علی(ع) و روز پدر گرامی باد.

نه خدا توانمش
خواند نه بشر توانمش گفت
متحیرم چه نامم شه ملک لافتی
را

(شهریار)
همه ما حضرت علی (ع)
را می شناسیم و می دانیم کیست و چه کار هایی کرده است…فقط چند مطلب که بیشتر به درد
ما می خورد و بیشتر با اوضاع جامعه ما سازگاری دارد و می توانیم بیشتر از آنها
استفاده کنیم را در زیر می نویسم…

حضرت علی (ع) در نامه ای به عثمان بن حنیف
چنین می نویسند:

بدان که امام شما از دنیایش به این دو جامه کهنه و از غذاها به
دو قرص نان اکتفا کرده است. آگاه باش! شما توانایی آن را ندارید که چنین باشید، اما
مرا با ورع، تلاش، عفت، پاکی و پیمودن راه صحیح یاری دهید.

حضرت علی (ع) چگونه
با زنان و دختران ارتباط داشتند؟

چگونگی ارتباط داشتن با زنها و دخترها نامحرم
در جامعه، یکی از معضلات امروز جوان ها است. بخاطر اینکه نه الگوی مناسبی در مورد
آ‌ن ارائه شده است و نه دیدگاه دین در مورد آن به خوبی مشخص و تبیین شده است. تازه،
تندروی ها و کج رویهای گروهها و طبقات گوناگون در مرحله عمل را هم به آن اضافه
کنید.

اگر به سیره امیرالمؤمنین دقت کنیم ،‌می بینیم که حضرت علی (ع) در سنین
جوانی با زنان سالخورده اسلام سلام و احوالپرسی می نمود ولی با دختران و زنان جوان
نه! حتی سلام هم نمی کرد. در حالیکه پیامبر در همان زمان با زنان و دختران هم سلام
و احوالپرسی می کردند. چون زمانی که علی (ع) 20 ساله و در عنفوان (دوران جوانی)،
جوانی چنین عمل می نمود، پیامبر اکرم (ص) قریب 50 سال از عمر شریفشان می گذشت
بنابراین از آنجا که احتمال پیش آمدن گناه دست کم برای طرف مقابل دور از ذهن نبود،‌
علی (ع) این تربیت شده مکتب پیامبر به عنوان یک جوان سعی داشت مسائل ارتباطی و حدود
بین دختر و پسر یا به عبارتی زن و مرد را مراعات کند. هر چند وجود نازنین آن حضرت
مبرا و پاکیزه از هر گونه آلودگی بود.

از طرفی پیامبر سه دختر جوان به نام های
زینب، ام کلثوم و فاطمه در خانه داشتند. حضرت علی (ع) با اینکه از کودکی به این
خانه رفت و آمد داشتند،‌ اما در این رفت و آمدها نهایت دقت را به عمل می آوردند. در
حالیکه همین علی (ع) در دوران خلافتش، وقتی که حدود 60 سال سن داشت و همسر شهیدی را
نیازمند کمک دید، به یاری او شتافت.

پس در ارتباط با افراد نامحرم ،‌چیزی که بیش
از عوامل دیگر اهمیت دارد؛ نیت و انگیزه طرفین و از همه مهمتر عدم امکان وجود مفسده
درا ین ارتباط برای هر دو نفر است!

یاری رساندن به نیازمند و در طلب رضای خدا
آنهم در حد ضرورت مطلوب است و لیکن این سیره جدای از بهانه جویی برای آشنایی و
استمتاعات و لذت جویی و هرگونه آلودگی دیگر است.

به راستی که کسی چون حضرت علی
(ع)، در سنین جوانی اش و در ریزترین حرکات و رفتارهایش بهترین الگوی نسل
ماست.


درباره زندگی امیرالمؤمنین چه فکر کرده
اید؟

فکر می کنید تمام زندگی حضرت علی (ع) در جنگ و عبادت خلاصه شده
است؟

حضرت علی (ع)، مردی خوش رو و خندان بوده اند. همیشه تبسم خوش آیندی بر لب
داشته اند که دل مؤمنان را شاد می کرده است. ایشان تفریح هم می کرده اند. منتها
تفریح در دیدگاه علی (ع) ولگردی و اتلاف وقت یا روز را به شب رساندن نبود.

پس
تفریح علی (ع) چگونه بود ؟

علی (ع) کار را تفریح می دانست.
تفریح او را،
مسافرت، کمک به دیگران، تحصیل و تدریس، سرودن، نوشتن، حفظ و قرائت قرآن، مباحثه،
نگریستن به طبیعت و ورزش تشکیل می داد. پرداختن به ورزشهای شمشیربازی، پرتاب نیزه،
اسب سواری، کشتی، وزنه برداری و شرکت در مسابقات ورزشی هم برای ایشان جنبه تفریح
داشته است.

—————-
راستی داشت یادم می رفت امروز روز پدر هم هست… همیشه سالم،
سربلند، پیروز و سرفراز باشید. شعر زیر را هم تقدیم می کنم به همه پدرهای بهتر از
گل و عزیز و زحمت کش …

شاعر دنیا، من اگه بودم
آغاز شعرم، با کلام پدرم
بود

تشنه تو صحرا، من اگه بودم
آب حیاتم توی دست پدرم بود
وای اگه گندم،
پوست تنم بود

اون که با دستاش، منو می کاشت پدرم بود
ریشمو تو خاک اگه می
ذاشت پدرم بود

پدر جونه، پدر روحه، پدر دینه و ایمونه
پدر خسته، پدر بیزار،از
این دنیای دیوونه

پدر نوره، پدر امّید، پدر عشقه که می مونه
پدر خندون، ولی
گریون، از این دنیای دیوونه

پدر جونه، پدر روحه، پدر دینه و ایمونه


کلمات کلیدی :
برچسبها:


خادم شهدا: محمدتقی امانی
شلمچه: